کد مطلب:29162 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:102
علی، پیشوای ما و پیشوای غیر ماست به حكمی قرآنی كه نازل شد. همان روزی كه پیامبر صلی الله علیه وآله فرمود:«هر كه را من مولایم این، مولای اوست»، و زیبا فرمود. پیامبر خدا به عنوان فرمانی حتمی آن را بر امّت گفت و چون و چرایی در آن، راه ندارد.[1]. 3884. شرح نهج البلاغة:معاویه به قیس بن سعد گفت:خداوند، ابو الحسن را رحمت كند! او مردی خوش و بشّاش و اهل مزاح بود. قیس گفت:آری. پیامبر خدا هم با یارانش مزاح می كرد و بر چهره شان لبخند می زد. به نظرم تو كنایه می زنی و می خواهی با این سخن بر او خُرده بگیری؛ ولی سوگند به خدا، با همه شوخ طبعی و گشاده رویی، از شیر پُر یالِ گرسنه هم پُر هیبت تر بود. این، هیبتِ تقوا بود و همچون تو نبود كه اوباش شام، بزرگت می دارند.[2].
3883. الفصول المختارة:قیس بن سعد بن عباده، در زمانی كه به سوی صفّین می رفت، سرود: